Dat het Nederlands beïnvloed wordt door de Engelse taal is niet onbekend. Het lijkt echter alsof er de laatste jaren een tendens is ontstaan die opmerkelijk te noemen valt. Taalpuristen buigen zich er ongetwijfeld suf over en recruiters – daar heb je het al – likken hun vingers erbij af: het gebruik van hippe Engelse functietitels in vacatureteksten.
De hands-on accountmanager zonder negen-tot-vijfmentaliteit
We zien het allemaal zo nu en dan wel voorbij komen; bedrijven die op zoek zijn naar een business analyst in plaats van een ‘bedrijfsanalist’, een account manager in plaats van een ‘klantenbeheerder’ (eerlijk toegeven: wij beschikken ook over een heuse afdeling met accountmanagers), of een content specialist in plaats van een doodgewone ‘tekstschrijver’. Dat klinkt natuurlijk zeer veelbelovend, maar als je dan als potentiële kandidaat even doorklikt om de vacaturetekst te lezen kom je er vervolgens achter dat je bekend moet zijn met het scrum- en agile-principe en vooral een optimale performance met een hands-on-mentaliteit moet leveren. Conclusie: hip, maar vaag, maar hip, doch verwarrend.
Waar komt dit dan vandaan?
Heeft deze trend te maken met globalisering? Heeft het te maken met status? Is het gebruikelijk in de HR-sector of is het toch een teken van verloedering van de Nederlandse taal? Dit laatste is natuurlijk een klein beetje met een knipoog, maar de oorzaak zal waarschijnlijk ergens in het midden liggen. Zoals bij andere leenwoorden ook weleens het geval is, wordt de Nederlandse variant na verloop van tijd oubollig gevonden.
Hoe luidt het advies?
Niets mis met het gebruik van Engelse functiebenamingen dus, maar we moeten er niet in doorslaan. We willen te graag veranderen en daarvoor het liefst zo veel mogelijk consultants en change managers aannemen, maar als we gewoon schrijven wat we nou eigenlijk bedoelen, dan bereiken we denk ik het meest. De vraag die je je hierbij kunt stellen is: waar draait de functie nou precies om? Het is dan vervolgens de kunst om niet te antwoorden met ‘performancegericht te werk gaan’, maar met ‘weten hoe je bepaalde onderwerpen moet aanpakken’. Zo verander je de toon van je vacaturetekst van ‘hip, maar vaag, maar hip, doch verwarrend’ naar hip en duidelijk en dús