In 2009 reikte het Taalcentrum-VU voor het eerst de Duidelijketaalprijs uit, aan Alexander Pechtold. Veel media namen het nieuws over, maar sommige verhaspelden de naam: ze hadden het over de Duidelijke Taalprijs. Waarom is die schrijfwijze fout?
De verwarring over de juiste spelling is te begrijpen: combinaties zoals duidelijke + taal + prijs schrijf je soms los, soms aan elkaar. Het woord bestaat uit drie delen: eerst een bijvoeglijk naamwoord, daarna twee zelfstandige naamwoorden. Als je wilt bepalen hoe je zo’n combinatie schrijft, kijk je naar de betekenis. Er zijn twee mogelijkheden.
Wanneer een spatie?
Je zet een spatie als het eerste woord slaat op het derde woord. Bijvoorbeeld:
• het volle melkpak = een vol pak (met melk)
• het rode wijnglas = een rood glas (voor wijn)
• de Duidelijke Taalprijs = de duidelijke prijs (voor taal)
Wanneer aan elkaar?
Schrijf het woord aan elkaar als het eerste woord slaat op het tweede woord. Bijvoorbeeld:
• het vollemelkpak = een pak met volle melk
• het rodewijnglas = een glas voor rode wijn
• de Duidelijketaalprijs = de prijs voor duidelijke taal
Daarom: Duidelijketaalprijs
Zoals je ziet zijn eerste drie voorbeelden wel vergezocht. De lezing van de aan elkaar geschreven voorbeelden is veel logischer. Bij Duidelijketaalprijs is de tweede lezing zelfs de enig mogelijke. Hetzelfde zie je bij woorden als hogesnelheidstrein, onroerendgoedbelasting, langetermijnvisie, vrijesectorwoning. Steeds hoort het eerste woord bij het tweede woord, en dus schrijf je het woord helemaal aan elkaar.
Vergeet die spatie!
Heel vaak – vaker dan je misschien denkt – schrijf je dit soort combinaties dus aan elkaar. We zijn benieuwd of onze Duidelijketaalprijs dit jaar foutloos in de media komt.
